Polonez to narodowy taniec Polaków. Kształtował się przez wieki. Podkreślał szczególnie „układ słowiańskiej społeczności”, gromadę prowadzoną przez przewodnika. Tańczony na początku przez mężczyzn, mógł obrazować tryumfalny powrót ze zwycięskiej bitwy lub też uroczysty pochód sędziwych radnych. Kobiety początkowo uzupełniały tańce mężczyzn, tworząc osobną grupę, a później tańczyły już razem z nimi. Zbiegiem czasu polonez ludowy nazywany „wielki”, „ pieszy”, „polski” , przeobraził się w taniec towarzyski i przybrał charakter reprezentacyjnego pochodu uczestników balów. Źródła historyczne podają, że polonez zdobył na całym świecie niesłychaną popularność i był tańczony na wszystkich dworach.
Polonez jest tańcem zespołowym. By miał odpowiedni przebieg musi być prowadzony przez wodzireja, który tworzy uroczysty pochód, w którym godność narodowa i duma Polaków są szczególnie przez tańczących podkreślane. Takt 3. Tempo 25-30 taktów na minutę.